اصل ۷۰ به ۳۰ چیست؟ این اصل می‌گوید،۳۰ درصد زندگی خارج از کنترل، ولی ۷۰ درصد آن تحت کنترل ماست و خوب یا بد بودن آن به عکس العمل ما مربوط می‌شود. تأخیر ساعت پرواز هواپیما، خراب شدن ماشین یا فوت یکی از نزدیکان مان دست ما نیست، ما روی این ۳۰ درصد کنترلی نداریم ولی ۷۰ درصد باقی متفاوت است! نگذارید شرایط محیطی روی زندگی شما تأثیر منفی بگذارند. به عنوان مثال، سر میز صبحانه نشسته‌اید که یکدفعه دست پسرتان به لیوان چای می‌خورد و محتویات آن روی لباس شما می‌ریزد. چیزی که اتفاق افتاده ابداً تحت کنترل شما نبوده است. اما کاری که شما بعد از افتادن این اتفاق می‌کنید همه چیز را مشخص می‌کند؛ شما عصبانی می‌شوید و سر پسرتان داد می‌زنید. او هم عصبانی می شود و قهر می‌کند. حالا با خشم، همسرتان را به خاطر گذاشتن لیوان چای روی لبه میز دعوا می‌کنید و به اتاق می روید و چون ناراحتید لباس مناسب را دیر انتخاب می کنید. از اتاق که بیرون می آیید و می‌بینید پسرتان به خاطر ناراحتی صبحانه‌ نخورده و برای مدرسه رفتن آماده نشده و به سرویس مدرسه نمی رسد! همسرتان هم باید سریع برود سر کار، شما ماشین را بر می‌دارید تا پسرتان را به مدرسه برسانید. چون عجله دارید جایی که باید با سرعت ۶۰ کیلومتر در ساعت حرکت کنید با سرعت ۹۰ کیلومتر رانندگی می‌کنید. شما بعد از هدر دادن ۵۰ هزار تومان برای جریمه سرعت غیرمجاز با ۱۵ دقیقه تأخیر به مدرسه می‌رسید. پسرتان با عجله و با ناراحتی به مدرسه می رود. شما نیز با نیم ساعت تأخیر به محل کارتان می‌رسید، اما می‌بینید کیفتان را فراموش کرده‌اید! روز شما خراب می‌شود و همینطور خراب‌تر. بالاخره با خستگی بر می‌گردید خانه و بدیهی است که جو خانه مثل هر روز نیست و همسر و پسرتان هنوز از شما دلخور هستند و هرسه شما روز بدی داشته‌اید. چرا؟ الف： تقصیر چای بود؟ ب： تقصیر پسرتان بود؟ پ： تقصیر پلیس بود؟ ت： تقصیر خودتان بود؟ جواب قطعاً «ت» است. ریختن چای تقصیر شما نبود اما عکس العمل شما به ریختن چای تنها در همان ۵ ثانیه، روز شما را خراب کرد. حالا ببینید این روز می‌توانست چگونه باشد؛ چای روی لباس شما می‌ریزد. پسرتان دست پاچه می‌شود. شما می‌گویید «عیبی ندارد عزیزم، دفعه بعد حواست را بیشتر جمع کن.» و سریع می‌روید به اتاق، پیراهن دیگری می‌پوشید و کیفتان را بر می‌دارید و سریع می‌آیید پایین، در همین لحظه پسرتان را می‌بینید که دم در دارد سوار سرویس میشود. شما هم به موقع به محل کارتان می‌رسید، به همکارانتان سلام می‌کنید و با نشاط و انرژی روی کارتان تمرکز می‌کنید. دو سناریوی مختلف، شروع‌های یکسان(ریختن چایی) و پایان‌های خیلی متفاوت! چرا؟ به خاطر عکس العمل شما! اجازه ندهید اتفاق‌های مختلف، روز و ماه و سال شما را مختل کند چون هر عکس العمل اشتباه می‌تواند ضرر زیادی به همراه داشته باشد. شما را از کارتان اخراج کرده اند. به جای اینکه عزا بگیرید و بی خواب بشوید دنبال یک کار تازه باشید. قبول دارم وقتی واقعاً این موضوع پیش بیاید کار سختی است ولی سعی‌تان را بکنید و دست روی دست نگذارید و مانند وامانده ها! منتظر کمک این و آن نباشید. خواهید دید که قوی‌تر می‌شوید.شاید در ابتدا شغل مناسب خود را نیابید اما با اقدامات مناسب و عاقلانه و پیگیر ، بلاخره راه خود را می یابید. هواپیما تأخیر دارد؟ برنامه کاری‌تان را به هم زده است؟ چاره ای نیست ! به جای فحش دادن به زمین و زمان و اخم کردن به مهماندارها از وقتتان برای یاد گرفتن چیزهای تازه یا شناختن بقیه مسافرها استفاده کنید. گاهی این کارها که به نظر مسخره می‌آیند (مثلاً ً شناختن سایر مسافرها هنگام تأخیر پرواز) زندگی‌تان را طوری متحول می‌کند که خودتان باورتان نمی‌شود. اکنون اصل ۷۰ به ۳۰ را به خوبی شناختید، کاری که باید بکنید این است که با بستن این صفحه آن را از یاد نبرید و آن را در موقعیت‌های واقعی در زندگی‌تان به کار بگیرید. فقط یک بار امتحان کنید، مثلاً در یک جر و بحث سعی کنید همه چیز را به طرز مثبت تغییر دهید و اگر همه چیز خوب پیش رفت فکر کنید که اگر این کار را نمی‌کردید چه اتفاق‌هایی می‌توانست بیفتد. قلم مو و رنگی که من دارم می‌تواند اثرهای چند صد هزار تومانی خلق کند اما من نمی‌توانم! چرا؟ چون راه استفاده از آن را بلد نیستم و این بستگی دارد چه کسی، چطوری از آن استفاده کند. آقا و خانم! قلم زندگی تان را به دست بگیرید و با مهارت نقاشی زندگی تان را نقاشی کنید و در گام اول باید این قانون را باور کنید.... 100k.ir