در ژوئيه 1951 گروهي از دانشمندان روسي براي معدن يابي، مشغول کندن زمين بودند که به تخته چوب هاي پوسيده اي برخوردند که از علائمي که داشتند, دريافتند اين چوب ها غيرعادي و مشتمل بر راز نهفته اي هستند. در ميان چوبها، تخته چوبي مستطيل شکل يافتند که همه را به حيرت انداخت زيرا در اثر گذشت زمان، پوسيدگي به تمام چوب ها راه يافته بود جز اين تخته که 14 اينچ طول و 10 اينچ عرض داشت.

دولت روس براي تحقيق و بررسي درباره اين تخته چوب کميته اي متشکل از 7 استاد برجسته زبان شناس و باستان شناس تشکيل داد که عبارت بودند از:

1) سولي نوف: استاد بخش زبان دانشگاه مسکو

2) ايفاهان خينو: استاد زبان هاي باستان دانشگاه رچاينا

3) ميثانن لوفارتگ: رييس اداره باستان شناسي

4) دي راکن: عتيقه شناس و استاد دانشگاه لنين

5)تانمول گورت: استاد زبان دانشگاه کيفزو

6) ايم احمد کولاد: ناظم اداره تحقيق زتکومن

7) ميچر کولتوف: ناظر دفتر تحقيقات دانشکده استالين

بالاخره بعد از 8 ماه تحقيق وکاوش، معلوم شد که اين تخته چوب متعلق به کشتي حضرت نوح ع است که براي مددخواهي چيز هايي بر روي آن نوشته ودر کشتي نصب شده است.

در وسط تخته يک تصوير پنجه مانند وجود داشت که عباراتي به زبان ساماني برآن نگاشته شده بود. کميته مذکور بعد از 8 ماه فکرو دقت وزحمت نوشته مذکور را خواندند و به حروف روسي درآوردند . سپس استاد زبان شناسي بريتانيا آقاي ان. اف. مکس آن را به زبان انگليسي درآورد که ترجمه آن چنين است:

اي خداي من! اي مددکار من! به لطف و مرحمت خود و به طفيل ذات هاي مقدس محمد، ايليا (علي)، شبر (حسن)، شبير (حسين) و فاطمه دست مرا بگير.اين پنج وجود مقدس از همه با عظمت تر و واجب الاحترام هستند وتمام دنيا براي آنها بر پاشده پس مرا به واسطه نامشان ياري فرما. تو ميتواني همه را به راه راست هدايت فرمايي.

اين واقعه در سه مجله اروپايي زير به چاپ رسيده :

ماهنامه starof bartania چاپ لندن

مجله 23 Manchester Sunlight

مجله 1 London Weekly Mirror